De technische doorbraken van de informatierevolutie droegen voornamelijk bij tot de perfectionering van de wapensystemen en platformen: geleide precisieraketten, drones, systemen voor langeafstandsbewaking, enz. Hoewel zijn materieel performanter geworden is, komt de soldaat toch soms over als de zwakke schakel in militaire organisaties waar de interconnectie zich steeds verder ontwikkelt en waar de menselijke tussenkomst bijna geen plaats meer heeft. De innovaties die voortvloeien uit de NBIC-revolutie (nanotechnologie, biotechnologie, informatietechnologie en cognitieve wetenschappen) resulteerden echter in de ontwikkeling van nieuwe inzichten over de militair en over zijn operationele en technische omgeving. Terwijl in het verleden de wapens aangepast werden aan de krijger die ze hanteerde, dient de militair zich voortaan eerder aan te passen aan zijn uitrusting. De meeste militaire organisaties in de geïndustrialiseerde landen besteden nu extra aandacht aan het definiëren van “soldaat van de toekomst”. In 2017 gaven de Verenigde Staten 2,97 miljard dollar alleen maar al aan het DARPA (acroniem van “Defense Advanced Research Projects Agency”, een instelling die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van militaire technologie) voor onderzoek naar de verbeterde soldaat. En dit is slechts een klein deel van de investeringen die het Amerikaanse leger doet via een complexe constructie bestaande uit verschillende centra en laboratoria.

In de afgelopen twintig jaar namen dan ook veel NAVO- en niet-NAVO-landen talrijke initiatieven om de fysieke strijdcapaciteit van soldaten te verbeteren, hoofdzakelijk op het gebied van metabolische engineering en de optimalisatie van de fysiologische en neurologische functies. Het materieel van de militairen wordt hierbij niet uit het oog verloren. Verschillende programma’s hebben tot doel het gewicht van de uitrusting voor een militair in operatie naar omlaag te brengen, robots te bouwen die hem voedsel en munitie zullen bezorgen, of zelfs hem te voorzien van geavanceerde interconnectiemogelijkheden.

Voor een discussie over de aanpak die deze verschillende programma’s vereisen en over het draagvlak ervan in het licht van de complexe operationele realiteit die de militair ondervindt tijdens missies, verwelkomen we dr. Duncan Stewart (QinetiQ UK) die met ons zowel zijn kennis van de initiatieven als zijn praktijkervaring zal delen.

De conferentie zal plaatsvinden op donderdag 20 september 2018 om 17.00 uur in het conferentiecentrum van de Campus Renaissance (ingang: Hobbemastraat 8, 1000 Brussel). De lezing wordt in het Engels gehouden, met simultaanvertaling in het Nederlands en het Frans. Parkeren is mogelijk op de esplanade van het Jubelpark, tegenover het Koninklijk Legermuseum. Wij hopen u talrijk te mogen begroeten en verzoeken u uw aanwezigheid te bevestigen via de website van het KHID: www.khid.be.

Inschrijving niet later dan maandag 17 september 2018 is vereist om toegang te krijgen tot het kwartier.

 

 

Programma:

16.30 u                               :           Onthaal

17.00 u                               :           Conferentie en vragenperiode

18.30 u - 19.30 u           :           Receptie